Przedszkole Miejskie nr 1 Morskie Skarby

WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW UŁATWIAJĄCE ADAPTACJĘ

ADAPTACJA PRZEDWRZEŚNIOWA

Zadanie domowe rodziców:

1. Uporządkuj swoje uczucia! Uspokój się, rozluźnij!

2. Z bliskimi rozmawiaj o przedszkolu krótko, „przy okazji”, nie snuć domysłów, nie przewiduj, nie nakręcaj się negatywnymi emocjami! Nie strasz dziecka przedszkolem!!!

3. Oswajaj się z uczuciami, które mogą się pojawić, takie jak: smutek, rozdrażnienie, niepokój, strach.

4. Dopuść do głosu świadomość, że nie będzie łatwo, a może być ciężko. Ale pamiętaj, że trudności mijają.

Następnie:

Ćwiczcie te czynności, z którymi dziecko zetknie się już po przekroczeniu progu przedszkola, a mianowicie:

1. Ubieranie – „Zmień obowiązek w przyjemność”.

Zacznijcie ubierać dziecko na tyle wcześnie, aby samo ubrało codziennie przynajmniej jedną rzecz. Możecie użyć motywacji w postaci drobnej nagrody np. naklejka, karteczka z notesika itp.

Kupcie małe krzesełko, koszyczek i wieszak. Pod krzesełkiem niech zawsze stoją buciki dziecka, w koszyczku czapka, chusteczka, czy szalik. Dodatkowo możemy kupić mały wieszaczek na kurtkę. To doskonała okazja do nauki samodzielności ale i porządku.

2. Rozłąka.

Przygotujcie się do niej już wcześniej. Spróbujcie zorganizować dla dziecka opiekę cioci, babci, czy przyjaciół – najpierw krótko, stopniowo wydłużając czas. Niech dziecko zrozumie, że można dobrze i bezpiecznie się bawić również bez rodziców.

3. Łazienka.

Jeżeli dziecko nie ma jeszcze opanowanej samoobsługi w zakresie korzystania z łazienki, zacznijcie już dziś! Z czasem jest coraz trudniej. Po pierwsze należy chwalić, po drugie chwalić jeszcze mocniej, po trzecie być konsekwentnym. Dobrze żeby z dzieckiem do łazienki „wędrował” miś, który nie umie jeszcze korzystać  z toalety, a któremu pomaga wasze dziecko. 

4. Sprzątanie zabawek.

„Boli mnie rączka, nie chcę, nie lubię, jestem zmęczony, to nie ja się bawiłem” – oto sposoby dziecka, żeby nie posprzątać zabawek. Są na to sposoby, np. zorganizowanie konkursu na sprzątanie, włączając w to rodzeństwo, tatę. Podzielcie zadania. Niech każdy posprząta co innego. Mama rozstrzygnie kto wykonał zadanie najlepiej i najszybciej. Jutro zmiana.

5. Posiłki.

Dzieci nie są przyzwyczajone do potraw które będą w jadłospisie przedszkola, owoców i warzyw. Zaproście dziecko do przygotowania posiłku, zróbcie kolorowe, uśmiechnięte kanapki, które zachęcają do jedzenia. Otwierajcie dziecko na nowe smaki.

6. Odpoczynek.

Niech dziecko odpoczywa w domu w tym samym czasie, o której maluchy maja ciszę poobiednią w przedszkolu. Ogłoście, że teraz wszyscy domownicy mają prawo odpocząć.

Rutyna w ciągu dnia pozwala uporządkować rytm dnia dziecka. Harmonijny dzień podzielony na zabawę, odpoczynek, posiłek i sen to najlepszy prezent, jaki rodzice mogą dać dziecku z okazji nowej roli - roli przedszkolaka!

PIERWSZY DZIEŃ W PRZEDSZKOLU

1. Szatnia.

Nie śpieszcie się, nie okazujcie zdenerwowania. Dziecko potrzebuje spokoju, uśmiechu, przytulenia. 

Zakładajcie dziecku wygodne ubrania – dresy getry, nie dżinsy, w których dziecku będzie niewygodnie. Zimą ułatwieniem są rękawiczki z jednym palcem. Zrezygnujcie z długich szalików, które są niewygodne i niebezpieczne podczas zabaw. W szatni zawsze zostawiajcie ubranie na zmianę (majteczki, rajstopy, spodenki, bluzeczka).

2. Pożegnanie.

Bądźcie pogodni, zachowujcie się naturalnie, nie mówcie, co wolno, a czego nie wolno. Nie przedłużajcie rozstania. Niech będzie to krótkie przytulenie, buziak i zapewnienie: „na pewno przyjdę”. Nie mówcie, że przyjdziecie za godzinę, w południe, za chwilę - dziecko nie ma poczucia czasu. Już lepiej powiedzieć „po obiedzie” ale trzeba koniecznie dotrzymać słowa.  Można pozwolić wziąć dziecku ulubioną zabawkę, która da poczucie bezpieczeństwa. W pierwszych dniach dziecko może odprowadzać tata, który jest z reguły bardziej stanowczy i łatwiej mu opanować emocje. Jeśli macie trudności z rozstaniem poproście o pomoc nauczyciela.

3. Łazienka.

Nie prowadźcie dochodzenia, dlaczego dziecko ma zmienione majteczki. Zapewne nie zasygnalizowało potrzeby albo poszło do łazienki zbyt późno. Ważne, że jest przebrane. Nie skupiajcie się na rzeczach mało istotnych. Skupcie się na uczuciach i doświadczeniach dziecka, których nie ma w domu. Możliwe, że nie będzie chciało nic mówić, co nie znaczy, że się coś stało. Ono jest zmęczone i ma prawo tak się czuć. Ma prawo nie pamiętać, a obowiązkiem rodzica jest uszanować jego uczucia.

4. Rozmowa z dzieckiem.

Rozmawiając z dzieckiem trzeba pamiętać, że może ono przeistaczać fakty, wyolbrzymiać drobiazgi, fantazjować. Dziecko bowiem nie rozumie wszystkiego, nie potrafi być obiektywne, myli rzeczywisty świat z fikcją. Trzeba uważnie słuchać ale nie komentować i nie pouczać. Jeśli coś nas niepokoi należy to wyjaśnić w spokojnej rozmowie z nauczycielką, która udzieli rzetelnej informacji.

Pytając dziecko o pobyt w przedszkolu nie zadawajcie pytań typu: co jadłeś, czy zjadłeś wszystko, czy pani cię karmiła itp.. Na te pytania odpowie nauczyciel. Spytajcie lepiej: jak ma na imię kolega, co robiłeś w przedszkolu, z kim się bawiłeś. Ale nie nalegajcie jak dziecko nie powie nic, przyjdzie czas a podzieli się z wami informacjami.

…………………………………………………………………………………

Drodzy rodzice, jeśli uważnie przeczytaliście powyższe wskazówki i zastosowaliście się do nich – Gratuluję. Na pewno okres, w który wasze dziecko będzie  przystosowywało się do nowej sytuacji i warunków przebiegnie łagodniej i szybciej. 

Zdarza się, że rodzice rezygnują z przedszkola zbyt szybko, bo dziecko bardzo trudno przeżywa  okres adaptacji. Gdy rodzice ulegną dziecko zapamięta, że swojego czasu postawiło na swoim. Być może, że kiedy  koszty adaptacji są zbyt wysokie wówczas należy ustąpić. Bez przedszkola dziecko również rozwinie się i wychowa. Tyle, że będzie to na pewno trudniejsze.