Przedszkole Miejskie nr 1 Morskie Skarby

Sposób opieki nad dzieckiem i jej wpływ na inteligencję dziecka

                                                                                  Sposób opieki nad dzieckiem a inteligencja dziecka

 

            Małe dzieci uczą się podczas najprostszych interakcji z dorosłymi – podczas spaceru, opowiadania bajki na dobranoc, codziennych czynności. Uczą się nie wprost ale przez naśladownictwo, obserwowanie, przykład zachowania. Uczą się słów, uczuć, traktowania innych osób, zauważania szczegółów, zapamiętywania wydarzeń, rozwiązywania problemów.

Bystre dzieci są ciekawsze świata, maja większą motywacje do jego badania i odkrywania, odczuwają silniejsza potrzebę stawiania pytań i większą wytrwałość w poszukiwaniu na nie odpowiedzi. Wszystkie te cechy mogą w wielkim stopniu ukształtować rodzice i opiekunowie.

 

 Które aspekty wychowania są więc najważniejsze?

 

Według badań najlepszymi rodzicami są ci, którzy są:

 

1. Opiekuńczy – okazują dziecku miłość i są podporą emocjonalną;


2. Zaangażowani – poświęcają dziecku dużo czasu, uczestniczą w jego zabawach; Zaangażowana opieka rodzicielska nie polega na wożenie dziecka na różne lekcje ani umawianiu go na zabawy z innymi dzieci, podczas których rozsiadasz się z na kanapie i gawędzisz z ich rodzicami. Oznacza to bezpośrednie kontakty kiedy jesteś sam na sam  z dzieckiem i poświęcasz mu całą uwagę – czytasz bajki, budujesz zamki z piasku, spacerujesz po parku itp. Istnieje duży związek między ilorazem inteligencji dziecka albo jego osiągnięciami szkolnymi i ilością czasu jaki spędza aktywnie z rodzicami na wspólnych zajęciach. Mówimy tu o „czasie wysokiej jakości".


3. Żywo reagują na potrzeby dziecka – szanują jego indywidualność, służą radą przy rozwiązywaniu problemów. Wrażliwi, czuli na potrzeby dziecka rodzice dostrzegają fakt, że każde dziecko jest inne. Szanują jego indywidualne potrzeby i również, co jest bardzo ważne – uczą je, że powinno w zamian respektować potrzeby rodziców.


4. Są bardziej wymagający – oczekują dojrzałych zachowań i niezależności, ustalają przejrzyste zasady i reguły, pilnując żeby dziecko się do nich stosowało. W obecnych czasach przywiązuje się wielka uwagę do pielęgnowania u dzieci poczucia własnej wartości ale czasem odbywa się to kosztem nauczenia ich dyscypliny i samokontroli. Okazuje się jednak, że dzieci, których rodzice dużo od nich wymagają w przyjazny

i życzliwy sposób, a jednocześnie są wrażliwi na ich potrzeby, stwarzają mniej problemów swoim zachowaniem   i mają lepsze osiągnięcia w szkole, niż te, które mają bardziej przyzwalających albo bardzo wymagających i niezbyt czułych na ich potrzeby rodziców.

 

W miarę jak dzieci rosną zmieniają się proporcje tych oddziaływań, ale wszystkie są ważne na każdym etapie życia.

 

Literatura: L. Eliot, „Co tam się dzieje?”, Poznań 2010