DZIECKO ŚWIADKIEM PRZEMOCY
DZIECKO ŚWIADKIEM PRZEMOCY
Współczesny świat jest pełen przemocy i agresji. Dzieciom grozi poczucie strachu, znieczulica i przekonanie, że świat jest z gruntu zły. Im bardziej konflikt bezpośrednio dotyczy malucha, tym większy jest jego szkodliwy wpływ. Jeśli dziecko jest świadkiem brutalnych scen w domu to niewątpliwie jest to niszczące dla jego psychiki.
Dzieci z napięciem obserwują kłótnie rodziców. Czasami próbują je łagodzić, rozbrajać, a czasem własnym złym zachowaniem chcą zwrócić uwagę rodziców, żeby przestali się awanturować. Bywa, że wykorzystują konflikty dla własnych korzyści. Jednak jeśli rodzice dopuszczają do takich sytuacji, nie będą w stanie egzekwować rodzicielskiego autorytetu, którego dzieci potrzebują dla bezpieczeństwa i prawidłowego rozwoju. Jeżeli słowne kłótnie przechodzą w rękoczyny dziecko doświadcza ogromnej krzywdy. W dziecku rodzi się obawa, że zagrożone jest bezpieczeństwo jego lub rodziców, albo że może stracić jedno z rodziców, które grozi odejściem.
Co zatem zrobić aby uchronić dziecko przed nieuniknionymi konfliktami rodziców?
Przede wszystkim nie wciągać maluchów w swoje sprawy. Próbujcie się porozumieć i nie kłócić się przy dziecku. Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić!
Ponadto dziecko, nawet gdy jest w drugim pokoju, słyszy, nadsłuchuje, martwi się. Doskonale wyczuwa złe napięcia rodziców. Z tego też powodu dziecko ma prawo wiedzieć, o co rodzice się kłócą. W przeciwnym razie jest przekonane, że to ono są źródłem konfliktów. Ważne jest, co i jak powiedzieć dziecku. Otóż nie przedstawiajcie sprawy stronniczo, nie zachęcajcie do opowiadania się po jednej ze stron oraz by dziecko decydowało, kto ma rację. Można powiedzieć: „ wiesz, kłócimy się o bzdury, na przykład kto zapomniał zatankować samochód” Nie mówcie, które z rodziców ciągle o tym zapomina.
Jeśli kłótnie rodziców są tak gwałtowne, że nie są w stanie odłożyć ich na później to należy szukać pomocy u specjalistów. Możliwe, że będziecie w stanie zmienić kłótnie w konstruktywne spory, ale również możliwe jest, że będzie to koniec związku. Na pewno jednak gdy sytuacja się wyjaśni wasze dzieci tylko na tym skorzystają. A jedyną osobą, którą naprawdę jesteście w stanie zmienić, jesteście wy sami.
Literatura:
T. Brazelton, J. Sparrow, „Dzieci pełne złości”, Sopot 2012